reizen met kinderen

Ik hou heel erg van reizen en gelukkig zitten we momenteel ook in de situatie dat we kunnen reizen. Maar toen kwam er een baby en hoorde ik van veel mensen dat ik met een baby toch echt niet meer zulke vakanties kon maken. Maar is dat wel zo?

Is dat niet een kwestie van hoe je er zelf mee omgaat? We hadden ons voorgenomen om als ze 3 of 4 zou zijn toch eens te gaan kijken of we met haar naar Amerika zouden kunnen gaan en ons er tegen die tijd in te verdiepen. Goed voorbereiden is immers wel van belang naar mijn mening. Ik had geen idee hoe het allemaal werkte met een buggy en in een vliegtuig etc.

Maar toen werd mijn vader ziek, heel ernstig ziek. En zijn grootste droom was een keer naar Amerika, dus ineens waren we last minute een vakantie aan het regelen naar Orlando met een dreumes van 1,5.

De eerste keer vliegen en dan meteen 10 uur. Ik vond het wel heel spannend. In mijn hoofd zouden we eerst een keertje een korte vlucht doen om te kijken hoe het ging, maar het liep allemaal anders en nu moest ze 10 uur lang bij mij op schoot in een vliegtuig zitten.

Ik heb me in een hele korte tijd behoorlijk goed ingelezen met allerlei blogs van mama’s die me voor gingen. Wat kon ik verwachten? Waar moest ik rekening mee houden?

Al snel kwam ik erachter dat de buggy en de voeding niet echt een probleem zouden zijn. Je kan het ook terug vinden bij de luchtvaartmaatschappij, maar bij de meeste kan de buggy mee tot aan het vliegtuig en kan je hem later weer bij de bagage band terug vinden. (Dat viel me wel tegen, maar daar later meer over)

Ook las ik veel tips over het meenemen van boekjes, puzzeltjes en allerlei andere dingen om je kind bezig te houden tijdens de lange vlucht. Ik ben helemaal los gegaan op boekjes, een magic tekenbord, een goed gevulde Ipad met vele Peppa Pig afleveringen er op gezet en allerlei meer dingen die ik maar in haar handbagage kwijt kon. Ik was er klaar voor en had me ingesteld op “Full Mom Entertainment Mode” 10 uur lang!

Helaas durfde mijn vader de reis niet meer aan en werd het een vakantie met zijn drietjes.

We hadden gelukkig een latere vlucht, we vertrokken einde van de middag en ik hoopte dan ook dat ukkepuk rond de normale tijd in slaap zou vallen. We hadden ons voorgenomen om uk te voeden of te laten drinken bij het opstijgen en landen om de druk op de oortjes te verminderen. De stewardessen waren erg behulpzaam en dat ging allemaal prima.

De eerste 3 uur vlogen voorbij, letterlijk en figuurlijk 😉 We speelde spelletjes, keken Peppa Pig en tekende lekker. Af en toe even een wissel met mijn man zodat mama ook even de spieren kon strekken en alles ging goed. Tegen de tijd dat het bedtijd was heeft ze heel even 10 min wat gejengeld en kreeg ik het wel even heel benauwd maar gelukkig viel ze daarna in slaap en werd ze wakker toen we nog 30 minuten moesten vliegen.

Wat viel me dat allemaal mee. Ik kreeg zelfs complimenten van mede passagiers over hoe wij met haar omgingen en hoe ze het gedaan had in het vliegtuig. Het hielp vast mee dat het jongetje 7 rijen achter ons wel behoorlijk luidruchtig was geweest. 😉

Maar toen stonden we daar uit het vliegtuig met een baby en 2 grote koffers en 2 handbagage koffers en 1 grote tas en dan moet je nog een eind lopen naar de bagage ophaal ruimte. Dat was geen pretje dat kan ik je vertellen. Het is absoluut niet handig om 2 koffers te moeten voortrekken met een baby in je armen. Ik denk dat ik de volgende keer zo’n kinderkoffer aanschaf waar ze op kunnen rijden, ik zag daar heel veel mensen mee en dat zag er een stuk handiger uit. Na een heel gesjouw eindelijk weer de buggy… (Niet dat het veel makkelijker is met een buggy en al die koffers, maar wel beter voor je rug) En toen kon onze vakantie echt beginnen.

We hadden bewust gekozen voor een kamer met meerdere ruimtes zodat we het reisbedje in een andere ruimte konden zetten voor als dreumes moest slapen en papa en mama nog even tijd voor zichzelf wilde.
Dat vond ik zelf erg prettig.

Verder hebben we de full pretpark package genomen. Werd overigens ook door een heleboel mensen afgeraden, omdat het zonde is, omdat je kind het zich later niet meer kan herinneren. Geloof me, geen moment spijt van gehad en ze heeft het er nu een jaar later nog steeds regelmatig over. Zij geniet op dat moment enorm en dat is ook gewoon genieten voor jou als ouder. En we leven tegenwoordig in een digitaal tijdperk. Ze ziet regelmatig de foto’s terug op de telefoon, dus zoiets blijft momenteel denk ik ook beter bij dan wat het vroeger deed toen ik jong was. En als ze het wel vergeet? Wij kunnen het ons sowieso herinneren, dus dan kunnen wij haar er mooi over vertellen.
Ze vond het geweldig om Dora en Mickey Mouse in het “echt” te zien. In Disney world mag een baby eigenlijk ook bijna in alle attracties, dus je kan ook echt wel wat doen daar naast dat het ook al heel leuk is om er rond te lopen. Wel hadden we een rugzakje met loopriem aangeschaft. Ik zou daar hier in Nederland niet zo snel mee rondlopen. Maar daar in Amerika loopt iedereen er mee en vooral in een druk pretpark met een dreumes die net 6 maanden loopt en de hele wereld nog wil ontdekken was het soms toch best wel een fijn idee. We lieten haar over het algemeen los lopen, maar werd het even druk of kwam er een parade aan dan had je zo even snel dat riempje te pakken. De characters van de parade gebruikte het om haar mee te laten lopen in hun parade. Ook leuk.. Dreumes vond het allemaal prima.. Ze geniet van aandacht.

Ik vond Magic Kingdom en Animal Kingdom verreweg het leukste voor haar. Universal moesten we natuurlijk ook heen want mama wilde graag de Harry Potter wereld weer in en ook daar hebben ze wel wat leuke dingen voor de kleintjes zoals Spongebob en Dora.

Verder hebben we het gecombineerd met het Disney zwembad. Typhoon Lagoon was helaas gesloten wegens onderhoudt, maar Blizzard Beach was ook erg leuk.

Al met al was het een top vakantie. Enige nadeel? Papa en mama waren aan vakantie toe na de vakantie. 😉 Maar wat hebben we genoten,.