Tag: recensie

Recensie: Harry Potter en de Vuurbeker – J.K. Rowling

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Ik heb met mezelf afgesproken dat elke keer als er een nieuw boek uitkomt dat ik gewoon MOET hebben, ik het volgende deel van de twee series die ik nu aan het lezen ben mag kopen. Dus, toen afgelopen week de Nederlandse vertaling van Rijk der Stormen van Sarah J. Maas uitkwam, mocht ik deel vier van Harry Potter ook meenemen.

Zodra ik het boek wat ik op dat moment aan het lezen was uit had, ben ik begonnen en hoewel ik er minder snel doorheen vloog dan ik gehoopt had, heb ik wel weer met volle teugen van het verhaal genoten. Ik hou ervan hoe het verhaal langzaamaan groeit en dreigender wordt. Waar de eerste boeken nog echt kinderboeken waren, sijpelt nu langzaamaan de serieuze ondertoon van het overkoepelende verhaal door, zonder het avontuurlijke dat de eerste boeken zo kenmerkte te vergeten.

Voor het eerst heb ik een aantal traantjes gelaten en ik merk nu al dat ik heel erg benieuwd ben hoe het verder zal gaan in boek vijf. Welke nieuwe personages ga ik nu weer ontmoeten en tegenkomen? Wie staat aan de goede kant? Wie staat aan de duistere kant? Wat staat Harry Potter te wachten in zijn vijfde jaar? En wie heeft het dit keer op zijn leven gemunt?

Als ik mezelf aan mijn belofte kan houden, dan wordt het pas eind februari voor ik dat ga lezen. We zullen zien of ik dat volhoud, want het zijn behoorlijk verslavende boeken en ik wil dan ook dolgraag weten hoe het verdergaat EN afloopt!

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie: Harteloos – Marissa Meyer

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Ik ben altijd gefascineerd geweest door het idee wonderland, door het idee dat er ergens een wereld bestaat met een rokende rups op een paddestoel, waar je kan krimpen of groeien door iets te eten of te drinken, waar een gekke hoedenmaker theepartijtjes geeft en waar een wraakzuchtige hartenkoningin de witte rozen rood liet verven door pratende speelkaarten. Ik ben altijd gefascineerd geweest door een wereld waar onmogelijkheden mogelijk werden en onverjaardagen grootser gevierd werden dan verjaardagen.

Marissa Meyer neemt me in dit boek mee naar die wereld, naar die plek, naar hoe die eruit gezien heeft voor de hartenkoningin de scepter zwaaide, voor witte rozen verboden werden, voor er koppen rolden voor vergrijpen die daarmee op geen enkele manier in verhouding stonden. En ze doet dat op onnavolgbare wijze.

Het boek is een dikke pil, maar vanaf de eerste pagina zat ik vastgeplakt aan het verhaal. Toen ik het boek gisteravond, na 150 pagina’s, dichtsloeg bleef het naar me kijken. Het wilde dat ik het oppakte en dat ik verder las. En dat heb ik vandaag gedaan. De overige meer dan 350 pagina’s heb ik vandaag gelezen. En wat ongelooflijk jammer dat ik niet langer in Wonderland kon blijven.

Dit boek is betoverend bijzonder. Het bevat alle elementen die een goed boek moet bevatten. Romantiek, verraad, persoonlijke groei en ontwikkeling, dromen, wraak, en een dramatisch einde waarvan we allemaal al vanaf de eerste bladzijde weten dat het het gaat komen.

Ik denk dat ik nu een bookhangover heb. Sorry alvast aan het volgende boek dat ik ga proberen te lezen.

 

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie: Library Kiss van Kasie West

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Dit is zo’n boek dat ik zelf in de boekwinkel niet uit de schappen had gepakt, maar wat toch op mijn pad gekomen is dankzij de bookbox van celebratebooks. Het stond al een tijdje hoog op mijn to be read list en gisteren heb ik het eindelijk opengeslagen.

Laat me beginnen met te zeggen dat het boek ongelooflijk lekker en makkelijk wegleest. Het is bijna in spreek- en denktaalgeschreven, waardoor alles heel natuurlijk voelt en je al vanaf het begin een goed beeld krijgt van Autumn, hoe ze zichzelf ziet en hoe ze zichzelf zou willen zien. Ze heeft echt haar eigen stem en daardoor voelt ze al heel snel heel realistisch aan en als iemand die je kent.

Ik voelde dan ook erg met haar mee toen ze steeds meer met haar emoties in de knoop kwam te zitten en ontdekte dat het verschil tussen wie ze probeerde te zijn en wie ze daadwerkelijk was toch wel erg groot was.

Maar, en dat is waarom ik het boek uiteindelijk toch maar 3 sterren (Wel 3,5 eigenlijk) geef, ik vind het zelf jammer dat de eerste helft van het verhaal echt maar de helft van het verhaal was. Wat mij betreft had dat veel langer mogen duren, omdat het heel interessant was om te zien hoe 2 mensen, vol van oordelen over elkaar, langzaam naar elkaar toe groeien, zich langzaam voor elkaar open stellen, langzaam hun vooroordelen laten varen. Wat mij betreft was dat al meer dan genoeg geweest om een heel boek mee te vullen en een verhaal rond te schrijven.

Het tweede deel van het boek was voor mij wat minder, alhoewel ik me nu ik dit opschrijf bedenk dat het wellicht ook komt door hoe Autumn zich voelt. Ondanks alles is ze veel rustiger en voelt ze zichzelf veel beter in de eerste helft, wat ook erg logisch is gezien de omstandigheden en de druk die er in de tweede helft van het verhaal op haar schouders wordt gegooid.

Ik vond het tweede deel van het verhaal en het hele proces van Autumn die alles moet uitzoeken, zichzelf moet uitzoeken, moet leren grenzen te stellen en voor zichzelf op te komen, wel heel interessant, maar het kon wat mij betreft gewoon niet opboksen tegen de eerste helft die wellicht in zijn eenvoud, 2 mensen opgesloten in een bibliotheek met weinig te eten en weinig te doen, gewoon wel echt bijzonder was.

Dus, 4 sterren voor de eerste helft, 3 sterren voor de tweede helft.

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie Verdermeer – Tahereh Mafi

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Het is lastig om de juiste woorden te vinden voor dit boek, voor wat ik er van vond, voor hoe ik het ervaren heb. Tahereh Mafi is een tovenaar met woorden en schildert met elke zin en elke beschrijving een compleet nieuwe wereld die in eerste instantie mijn verbeeldingsvermogen te boven ging.

De eerste paar hoofdstukken moest ik daardoor in het verhaal, maar vooral in de wereld van Ferenwoud en Verdermeer landen. De wereld is haast zo onvoorstelbaar en onvoorspelbaar dat de grenzen van mijn fantasie aan alle kanten moesten worden opgerekt om me deel te gaan voelen van de wereld.

Maar vanaf het moment dat ik de logica van onze wereld losliet, voelde ik hoe het verhaal me omringde, vasthield en nooit meer los zou laten. Op geen enkel moment gaat het verhaal vervelen. Er komt geen punt waarop het voorspelbaar wordt. Om elke hoek en op elke bladzijde wacht een nieuwe verrassing.

Maar ondanks dat alles is het verhaal ontzettend goed opgebouwd en uitgestippeld. Hoewel alles uit het niets lijkt te komen, zijn de puzzelstukjes zorgvuldig uitgezocht en klaargelegd. En op het einde klikken ze in elkaar en past het allemaal precies.

Dit smaakt, geurt en voelt naar zoveel meer!

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie: Percy Jackson en de Olympiërs deel 1: De Bliksemdief – Rick Riordan

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen
Percy Jackson stond al jaren op mijn verlanglijst, maar het kwam er elke keer niet van om de boeken te kopen of te vragen voor verjaardagen. Uiteindelijk besloot ik de serie op mijn lijst te zetten voor een boekenswap en hoewel ik alweer ging twijfelen of ik ze echt wel zo graag wilde, ben ik heel blij dat ik ze gekregen heb.
Griekse Mythologie is altijd één van mijn grootste liefdes geweest. Op mijn dertiende verslond ik de mythologie boeken uit de bieb. Op mijn zestiende ergerde ik me groen en geel aan Troy en het weglaten van mijn favoriete gedeelte ervan. Op mijn achttiende maakte ik een volledig gezelschapsspel dat een mix was van triviant en Griekse Mythologie. Op mijn negentiende mocht ik eindelijk Athena spelen in een toneelstuk over de Ilias.
Ik heb me dan ook zeer vermaakt met deze boeken. Het is duidelijk dat Rick Riordan veel research heeft gedaan. De Goden zijn stuk voor stuk herkenbaar, met eigenschappen die ik meteen bij hen vond passen. Of we het over Hades helemaal eens zijn, moet de toekomst uitwijzen, maar het begin is in elk geval niet verkeerd.
De queeste van Percy en zijn vrienden doet erg denken aan de heldenqueestes waarover ik zo vaak gelezen heb. Er zitten leuke knipogen in het verhaal en veel wezens zijn heel makkelijk te identificeren als je weet waar het over gaat. Net als dat het raden van de ouders van de halfbloeden meer dan goed te doen is door de goede karakterisering en lijst met karaktereigenschappen waaruit geput is.
Daarnaast is het boek dusdanig vlot geschreven dat het heerlijk wegleest. Ik ben dan ook heel benieuwd naar deel 2 en de rest van de serie. Dankjewel boekenswapmaatje dat je me EINDELIJK zover hebt gekregen aan deze serie te beginnen.

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie Harry Potter

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Hoe begin je een review van Harry Potter als je zo ongeveer 20 jaar achter loopt op de rest van de wereld? Het is zelfs nog maar de grote vraag of ik al aan de boeken begonnen zou zijn als ik niet de mededeling had gekregen dat mijn nichtje van 11 nu officieel op me voorloopt en in 5 dagen deel 1 en 2 heeft uitgelezen. Dat is toch een beetje mijn eer te na, dus ik ben aan mijn inhaalslag begonnen.

Als je niet weet waar Harry Potter over gaat: gefeliciteerd! Je hebt een guaranteed win voor de never have I ever game (ik ben deze nu dus kwijt, maar vooruit dan maar) en ik ga het je hier ook niet vertellen, want ik neem aan dat de mensen die dit lezen het wel weten (en zich afvragen wanneer ik in vredesnaam iets zinnigs ga zeggen.)

Allereerst Harry Potter leest ongelooflijk lekker weg. Het is vlot geschreven, makkelijk geschreven en regelmatig heb ik hardop moeten grinniken. Onderweg worden er zo’n 3000 ongeschreven (maar voor uitgevers ongetwijfeld belangrijke, maar who cares) schrijfregels overtreden, maar eerlijk gezegd, denk ik dat het juist de kracht van het boek is.

Het boek blijft heel dicht bij de belevingswereld van kinderen en ook 20 jaar later voelt de schrijfstijl nog lekker actueel en dichtbij de huidige spreektaal. Het boek trekt je meteen het verhaal in en houdt eigenlijk de aandacht vast tot het einde.

Het is niet heel lastig te snappen waarom de halve wereld hier zo idolaat van is. En daarover gesproken, ik loop dus nog een boek achter op mijn nichtje, dat ga ik dus nog even proberen recht te zetten voor het weekend 😉

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

 

Recensie De 100 #4 – Rebel van Kiera Cass

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

En er is weer een boek uit. Dit keer De 100 #4 – Rebel van Kiera Cass.

————-
De boeken van the 100 zijn heerlijke wegleesboeken. Ze zijn niet al te lang, niet al te gecompliceerd, lekker vlot geschreven en de personages zijn herkenbaar. Ik merk alleen wel, nu we beter weten waar de serie heengaat en wat de schrijvers van de serie met het uitgangspunt gedaan hebben, dat de boeken voor mij relatief gezien erg aan de oppervlakte blijven.
Laat ik voorop stellen dat ik niet denk dat er nog iemand is die the 100 voor zijn “lol” kijkt. De serie is drama in zijn puurste vorm en zoekt de grenzen van de CW op alle vlakken op. Heel veel maatschappelijke issues worden besproken, getoond en de grens tussen de good en de bad guys is in de serie al heel lang iets wat niet meer bestaat.
De boeken zitten helemaal anders in elkaar, de wereld is anders en hoewel sommige personages nog wel gelijke namen hebben, zijn ook zij helemaal anders en groeien ze andere richtingen op. Ik lees de boeken met erg veel plezier, maar het voelt toch alsof ze overduidelijk voor een jonger publiek gemaakt zijn. De scheidslijnen tussen goed en slecht zijn duidelijker, de personages minder meedogenloos, de bedreigingen die ze tegenkomen op een bepaalde manier onschuldiger.
Ik heb met heel veel plezier deze avonturen van Clarke, Bellamy en vooral Glass (mijn favoriete karakter in het boek omdat ze zo ongelooflijk menselijk en herkenbaar is) gelezen, maar als serie liefhebbers me vragen of de boeken de moeite waard zijn, moet ik toch bekennen dat ik vind dat de boeken niet aan de serie kunnen tippen.

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie “If I stay” van Gayle Forman

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Ik had dit boek al vaak in de boekwinkel gezien en had ook vaag meegekregen dat er een film van was, maar ik had het boek nooit opgepakt en gelezen. Tot ik 1,5 week geleden dit boek won via uitgeverij Moon op facebook.

En wat heb ik een spijt dat ik het niet eerder ontdekt heb! Ik heb het boek in twee ochtenden uitgelezen, met een lach en een traan op mijn gezicht. Het is echt het soort verhaal wat ik zelf zou willen schrijven en het is daarnaast ook nog eens heel mooi opgebouwd en neergezet.

Wat me vooral opviel is dat de emoties zo goed zijn opgeschreven, zo invoelbaar en begrijpelijk. Het was niet moeilijk om met Mia mee te leven en haar dilemma’s en zorgen te begrijpen. Daarnaast vond ik het prachtig hoe de muziek letterlijk als een rode draad door het hele verhaal liep. In alle vormen, stijlen en mogelijkheden, in al zijn eenvoud en complexiteit.

Ik las al dat er een vervolg op dit boek was en dat ga ik maar eens snel op mijn verlanglijstje zetten, net als alle andere boeken van Gayle Forman.

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie “Zwartspreuk” van Claudia Gray

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

De vuurvogel serie van Claudia Gray had me positief verrast en smaakte naar meer, naar veel meer. Met veel plezier ben ik dan ook aan dit boek begonnen zodra mijn moeder het in mijn handen drukte. Haar schrijfstijl, haar karakters, haar verhalen, het leest ongelooflijk heerlijk weg en houdt vanaf de allereerste bladzijde tot de allerlaatste letter de aandacht vast.

Ook dit verhaal is wederom een pareltje. De personages zijn onderhoudend en zitten goed in elkaar. Het plot is goed opgebouwd en heel veel dingen komen terug in de finale waardoor de puzzelstukjes mooi in elkaar vallen. Wat ik zelf ook heel fijn vond, was dat de personages allemaal intelligent waren. Ze trokken vlot juiste conclusies en handelde daarnaar, waardoor voor mij het plot interessant bleef en de bad guy daarnaast des te intrigerender werd.

Het enige wat mij een beetje tegenviel, was dat ik er pas aan het einde van het boek achterkwam dat ook dit een trilogie is. Ik was er van overtuigd een stand alone te lezen, wat overduidelijk niet het geval was. Ik zag dat in het Engels de volgende delen al jaren uit zijn. Hopelijk volgt de Nederlandse vertaling ook snel.

Ik ben heel benieuwd naar alles wat me nog te wachten staat!

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie “De Slaapster en de Spintol” van Neil Gaiman

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Ik begon aan het verhaal en dacht dat ik het kende. Ik dacht dat ik wist hoe het af zou lopen. Ik dacht dat ik wist wat ik zou lezen. Ik had het fout. Ik wist het niet. Ik wist niets. Ik wist alleen dat er op een bepaald moment een kus in zat. En het was niet de kus die ik dacht dat het zou zijn.

Wat een prachtig geschreven sprookje. Wat een wonderlijk vertelstijl. Wat een betoverende manier van schrijven. Elke zin voelt als een klein kunstwerkje en elk woord brengt een heel koninkrijk en heel verhaal tot leven. Ik kon alles ruiken en voelen. Het was alsof ik zelf middenin de wereld stond en met mijn eigen ogen kon zien hoe deze ademde. Het was alsof het verhaal een deel van mij werd terwijl ik de woorden tot me door liet dringen.

Ik dacht dat ik het verhaal dat ik las kende, dat ik wist hoe het af zou lopen. Ik wist het niet. Ik kende het verhaal niet en juist daarom, precies daarom, was het een betoverend mooi avontuur dat ik voor geen goud had willen missen.

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams