Tag: leesboek

Recensie: Library Kiss van Kasie West

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Dit is zo’n boek dat ik zelf in de boekwinkel niet uit de schappen had gepakt, maar wat toch op mijn pad gekomen is dankzij de bookbox van celebratebooks. Het stond al een tijdje hoog op mijn to be read list en gisteren heb ik het eindelijk opengeslagen.

Laat me beginnen met te zeggen dat het boek ongelooflijk lekker en makkelijk wegleest. Het is bijna in spreek- en denktaalgeschreven, waardoor alles heel natuurlijk voelt en je al vanaf het begin een goed beeld krijgt van Autumn, hoe ze zichzelf ziet en hoe ze zichzelf zou willen zien. Ze heeft echt haar eigen stem en daardoor voelt ze al heel snel heel realistisch aan en als iemand die je kent.

Ik voelde dan ook erg met haar mee toen ze steeds meer met haar emoties in de knoop kwam te zitten en ontdekte dat het verschil tussen wie ze probeerde te zijn en wie ze daadwerkelijk was toch wel erg groot was.

Maar, en dat is waarom ik het boek uiteindelijk toch maar 3 sterren (Wel 3,5 eigenlijk) geef, ik vind het zelf jammer dat de eerste helft van het verhaal echt maar de helft van het verhaal was. Wat mij betreft had dat veel langer mogen duren, omdat het heel interessant was om te zien hoe 2 mensen, vol van oordelen over elkaar, langzaam naar elkaar toe groeien, zich langzaam voor elkaar open stellen, langzaam hun vooroordelen laten varen. Wat mij betreft was dat al meer dan genoeg geweest om een heel boek mee te vullen en een verhaal rond te schrijven.

Het tweede deel van het boek was voor mij wat minder, alhoewel ik me nu ik dit opschrijf bedenk dat het wellicht ook komt door hoe Autumn zich voelt. Ondanks alles is ze veel rustiger en voelt ze zichzelf veel beter in de eerste helft, wat ook erg logisch is gezien de omstandigheden en de druk die er in de tweede helft van het verhaal op haar schouders wordt gegooid.

Ik vond het tweede deel van het verhaal en het hele proces van Autumn die alles moet uitzoeken, zichzelf moet uitzoeken, moet leren grenzen te stellen en voor zichzelf op te komen, wel heel interessant, maar het kon wat mij betreft gewoon niet opboksen tegen de eerste helft die wellicht in zijn eenvoud, 2 mensen opgesloten in een bibliotheek met weinig te eten en weinig te doen, gewoon wel echt bijzonder was.

Dus, 4 sterren voor de eerste helft, 3 sterren voor de tweede helft.

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie Verdermeer – Tahereh Mafi

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Het is lastig om de juiste woorden te vinden voor dit boek, voor wat ik er van vond, voor hoe ik het ervaren heb. Tahereh Mafi is een tovenaar met woorden en schildert met elke zin en elke beschrijving een compleet nieuwe wereld die in eerste instantie mijn verbeeldingsvermogen te boven ging.

De eerste paar hoofdstukken moest ik daardoor in het verhaal, maar vooral in de wereld van Ferenwoud en Verdermeer landen. De wereld is haast zo onvoorstelbaar en onvoorspelbaar dat de grenzen van mijn fantasie aan alle kanten moesten worden opgerekt om me deel te gaan voelen van de wereld.

Maar vanaf het moment dat ik de logica van onze wereld losliet, voelde ik hoe het verhaal me omringde, vasthield en nooit meer los zou laten. Op geen enkel moment gaat het verhaal vervelen. Er komt geen punt waarop het voorspelbaar wordt. Om elke hoek en op elke bladzijde wacht een nieuwe verrassing.

Maar ondanks dat alles is het verhaal ontzettend goed opgebouwd en uitgestippeld. Hoewel alles uit het niets lijkt te komen, zijn de puzzelstukjes zorgvuldig uitgezocht en klaargelegd. En op het einde klikken ze in elkaar en past het allemaal precies.

Dit smaakt, geurt en voelt naar zoveel meer!

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie: Percy Jackson en de Olympiërs deel 1: De Bliksemdief – Rick Riordan

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen
Percy Jackson stond al jaren op mijn verlanglijst, maar het kwam er elke keer niet van om de boeken te kopen of te vragen voor verjaardagen. Uiteindelijk besloot ik de serie op mijn lijst te zetten voor een boekenswap en hoewel ik alweer ging twijfelen of ik ze echt wel zo graag wilde, ben ik heel blij dat ik ze gekregen heb.
Griekse Mythologie is altijd één van mijn grootste liefdes geweest. Op mijn dertiende verslond ik de mythologie boeken uit de bieb. Op mijn zestiende ergerde ik me groen en geel aan Troy en het weglaten van mijn favoriete gedeelte ervan. Op mijn achttiende maakte ik een volledig gezelschapsspel dat een mix was van triviant en Griekse Mythologie. Op mijn negentiende mocht ik eindelijk Athena spelen in een toneelstuk over de Ilias.
Ik heb me dan ook zeer vermaakt met deze boeken. Het is duidelijk dat Rick Riordan veel research heeft gedaan. De Goden zijn stuk voor stuk herkenbaar, met eigenschappen die ik meteen bij hen vond passen. Of we het over Hades helemaal eens zijn, moet de toekomst uitwijzen, maar het begin is in elk geval niet verkeerd.
De queeste van Percy en zijn vrienden doet erg denken aan de heldenqueestes waarover ik zo vaak gelezen heb. Er zitten leuke knipogen in het verhaal en veel wezens zijn heel makkelijk te identificeren als je weet waar het over gaat. Net als dat het raden van de ouders van de halfbloeden meer dan goed te doen is door de goede karakterisering en lijst met karaktereigenschappen waaruit geput is.
Daarnaast is het boek dusdanig vlot geschreven dat het heerlijk wegleest. Ik ben dan ook heel benieuwd naar deel 2 en de rest van de serie. Dankjewel boekenswapmaatje dat je me EINDELIJK zover hebt gekregen aan deze serie te beginnen.

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie Harry Potter

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Hoe begin je een review van Harry Potter als je zo ongeveer 20 jaar achter loopt op de rest van de wereld? Het is zelfs nog maar de grote vraag of ik al aan de boeken begonnen zou zijn als ik niet de mededeling had gekregen dat mijn nichtje van 11 nu officieel op me voorloopt en in 5 dagen deel 1 en 2 heeft uitgelezen. Dat is toch een beetje mijn eer te na, dus ik ben aan mijn inhaalslag begonnen.

Als je niet weet waar Harry Potter over gaat: gefeliciteerd! Je hebt een guaranteed win voor de never have I ever game (ik ben deze nu dus kwijt, maar vooruit dan maar) en ik ga het je hier ook niet vertellen, want ik neem aan dat de mensen die dit lezen het wel weten (en zich afvragen wanneer ik in vredesnaam iets zinnigs ga zeggen.)

Allereerst Harry Potter leest ongelooflijk lekker weg. Het is vlot geschreven, makkelijk geschreven en regelmatig heb ik hardop moeten grinniken. Onderweg worden er zo’n 3000 ongeschreven (maar voor uitgevers ongetwijfeld belangrijke, maar who cares) schrijfregels overtreden, maar eerlijk gezegd, denk ik dat het juist de kracht van het boek is.

Het boek blijft heel dicht bij de belevingswereld van kinderen en ook 20 jaar later voelt de schrijfstijl nog lekker actueel en dichtbij de huidige spreektaal. Het boek trekt je meteen het verhaal in en houdt eigenlijk de aandacht vast tot het einde.

Het is niet heel lastig te snappen waarom de halve wereld hier zo idolaat van is. En daarover gesproken, ik loop dus nog een boek achter op mijn nichtje, dat ga ik dus nog even proberen recht te zetten voor het weekend 😉

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

 

Winnie de Pooh boek recensie

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Het is niet moeilijk te raden waar de inspiratie voor Winnie de Pooh vandaan komt.

Het verhaal is namelijk zowel in de ik vorm geschreven, vanuit de verteller, als in de hij/zij vorm, vanuit Christopher Robin en de vele karakters in het bos. Wat moet het fijn zijn om als kind verhalen te mogen horen over de avonturen van je knuffels en jezelf.

De bundel die ik gelezen heb, bevat al het werk dat er rondom Winnie de Pooh en Christopher Robins geschreven is. Het begint met hoe de schrijver zijn zoon de trap af ziet komen, waarbij zijn beer stuitert op elke traptrede. Daarna volgen allerlei avonturen van de karakters waar we allemaal op zijn minst wel eens van hebben gehoord.

De verhalen over de knuffels van Christopher Robin zijn net zo eenvoudig als ze amusant zijn. Kleine dingen worden immer grootse avonturen als ze beschreven worden door de ogen van een kind, of een niet zo hele slimme beer, of een dapper, maar niet zo groot, varkentje, of een pienter konijn, of een stuiterende tijger.

Tijdens de verhalen had ik dan ook continue een glimlach op mijn gezicht. De gedichtjes binnen deze verhalen, meestal liedjes die Winnie de Pooh verzint om de heldendaden van zijn vrienden te beschrijven, heb ik hardop voorgelezen omdat ze een heerlijk ritme en rijmschema hebben.

Dat geldt ook voor de gedichtjes die aan het einde nog toegevoegd waren aan de bundel. Het waren heerlijke herkenbare gedichtjes, soms simpel, soms wat ingewikkelder, soms grappig en soms verdrietig. Allemaal klonken ze alsof het prachtige teksten zouden zijn voor eenvoudige kinderliedjes.

Wie alleen bekend is met de Disneyfilms van Winnie de Pooh en zijn vrienden, raad ik toch aan de boeken eens op te zoeken. Ze zijn ideaal om voor te lezen aan kleine, en minder kleine, kinderen. Daarnaast zijn de verhaaltjes overzichtelijk kort, waardoor ze ideaal zijn voor het slapen gaan.

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/