De scholen zijn weer begonnen en wat is er leuker dan het nieuwe schooljaar te beginnen met nieuw school materiaal. Wij dachten dat het misschien ook wel superleuk was om dit dan zelf te maken.
In deze video laten we jullie zien hoe je heel makkelijk zelf een super coole puntenslijper kan maken, of b.v hele schattige gummetjes voor op je potloden.
Heel veel plezier bij deze DIY video. Laat even een reactie achter als je het zelf hebt geprobeerd.
Gastblog geschreven door Annette van Geloof
@Booksofhopeanddreams
Het is lastig om de juiste woorden te vinden voor dit boek, voor wat ik er van vond, voor hoe ik het ervaren heb. Tahereh Mafi is een tovenaar met woorden en schildert met elke zin en elke beschrijving een compleet nieuwe wereld die in eerste instantie mijn verbeeldingsvermogen te boven ging.
De eerste paar hoofdstukken moest ik daardoor in het verhaal, maar vooral in de wereld van Ferenwoud en Verdermeer landen. De wereld is haast zo onvoorstelbaar en onvoorspelbaar dat de grenzen van mijn fantasie aan alle kanten moesten worden opgerekt om me deel te gaan voelen van de wereld.
Maar vanaf het moment dat ik de logica van onze wereld losliet, voelde ik hoe het verhaal me omringde, vasthield en nooit meer los zou laten. Op geen enkel moment gaat het verhaal vervelen. Er komt geen punt waarop het voorspelbaar wordt. Om elke hoek en op elke bladzijde wacht een nieuwe verrassing.
Maar ondanks dat alles is het verhaal ontzettend goed opgebouwd en uitgestippeld. Hoewel alles uit het niets lijkt te komen, zijn de puzzelstukjes zorgvuldig uitgezocht en klaargelegd. En op het einde klikken ze in elkaar en past het allemaal precies.
Dit smaakt, geurt en voelt naar zoveel meer!
Gastblog geschreven door Annette van Geloof
@Booksofhopeanddreams
Gastblog geschreven door Annette van Geloof
@Booksofhopeanddreams
Hoe begin je een review van Harry Potter als je zo ongeveer 20 jaar achter loopt op de rest van de wereld? Het is zelfs nog maar de grote vraag of ik al aan de boeken begonnen zou zijn als ik niet de mededeling had gekregen dat mijn nichtje van 11 nu officieel op me voorloopt en in 5 dagen deel 1 en 2 heeft uitgelezen. Dat is toch een beetje mijn eer te na, dus ik ben aan mijn inhaalslag begonnen.
Als je niet weet waar Harry Potter over gaat: gefeliciteerd! Je hebt een guaranteed win voor de never have I ever game (ik ben deze nu dus kwijt, maar vooruit dan maar) en ik ga het je hier ook niet vertellen, want ik neem aan dat de mensen die dit lezen het wel weten (en zich afvragen wanneer ik in vredesnaam iets zinnigs ga zeggen.)
Allereerst Harry Potter leest ongelooflijk lekker weg. Het is vlot geschreven, makkelijk geschreven en regelmatig heb ik hardop moeten grinniken. Onderweg worden er zo’n 3000 ongeschreven (maar voor uitgevers ongetwijfeld belangrijke, maar who cares) schrijfregels overtreden, maar eerlijk gezegd, denk ik dat het juist de kracht van het boek is.
Het boek blijft heel dicht bij de belevingswereld van kinderen en ook 20 jaar later voelt de schrijfstijl nog lekker actueel en dichtbij de huidige spreektaal. Het boek trekt je meteen het verhaal in en houdt eigenlijk de aandacht vast tot het einde.
Het is niet heel lastig te snappen waarom de halve wereld hier zo idolaat van is. En daarover gesproken, ik loop dus nog een boek achter op mijn nichtje, dat ga ik dus nog even proberen recht te zetten voor het weekend 😉
Gastblog geschreven door Annette van Geloof
@Booksofhopeanddreams
https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/
En er is weer een boek uit. Dit keer De 100 #4 – Rebel van Kiera Cass.
Gastblog geschreven door Annette van Geloof
@Booksofhopeanddreams
Ik had dit boek al vaak in de boekwinkel gezien en had ook vaag meegekregen dat er een film van was, maar ik had het boek nooit opgepakt en gelezen. Tot ik 1,5 week geleden dit boek won via uitgeverij Moon op facebook.
En wat heb ik een spijt dat ik het niet eerder ontdekt heb! Ik heb het boek in twee ochtenden uitgelezen, met een lach en een traan op mijn gezicht. Het is echt het soort verhaal wat ik zelf zou willen schrijven en het is daarnaast ook nog eens heel mooi opgebouwd en neergezet.
Wat me vooral opviel is dat de emoties zo goed zijn opgeschreven, zo invoelbaar en begrijpelijk. Het was niet moeilijk om met Mia mee te leven en haar dilemma’s en zorgen te begrijpen. Daarnaast vond ik het prachtig hoe de muziek letterlijk als een rode draad door het hele verhaal liep. In alle vormen, stijlen en mogelijkheden, in al zijn eenvoud en complexiteit.
Ik las al dat er een vervolg op dit boek was en dat ga ik maar eens snel op mijn verlanglijstje zetten, net als alle andere boeken van Gayle Forman.
Gastblog geschreven door Annette van Geloof
@Booksofhopeanddreams
De vuurvogel serie van Claudia Gray had me positief verrast en smaakte naar meer, naar veel meer. Met veel plezier ben ik dan ook aan dit boek begonnen zodra mijn moeder het in mijn handen drukte. Haar schrijfstijl, haar karakters, haar verhalen, het leest ongelooflijk heerlijk weg en houdt vanaf de allereerste bladzijde tot de allerlaatste letter de aandacht vast.
Ook dit verhaal is wederom een pareltje. De personages zijn onderhoudend en zitten goed in elkaar. Het plot is goed opgebouwd en heel veel dingen komen terug in de finale waardoor de puzzelstukjes mooi in elkaar vallen. Wat ik zelf ook heel fijn vond, was dat de personages allemaal intelligent waren. Ze trokken vlot juiste conclusies en handelde daarnaar, waardoor voor mij het plot interessant bleef en de bad guy daarnaast des te intrigerender werd.
Het enige wat mij een beetje tegenviel, was dat ik er pas aan het einde van het boek achterkwam dat ook dit een trilogie is. Ik was er van overtuigd een stand alone te lezen, wat overduidelijk niet het geval was. Ik zag dat in het Engels de volgende delen al jaren uit zijn. Hopelijk volgt de Nederlandse vertaling ook snel.
Ik ben heel benieuwd naar alles wat me nog te wachten staat!
Gastblog geschreven door Annette van Geloof
@Booksofhopeanddreams
Ik begon aan het verhaal en dacht dat ik het kende. Ik dacht dat ik wist hoe het af zou lopen. Ik dacht dat ik wist wat ik zou lezen. Ik had het fout. Ik wist het niet. Ik wist niets. Ik wist alleen dat er op een bepaald moment een kus in zat. En het was niet de kus die ik dacht dat het zou zijn.
Wat een prachtig geschreven sprookje. Wat een wonderlijk vertelstijl. Wat een betoverende manier van schrijven. Elke zin voelt als een klein kunstwerkje en elk woord brengt een heel koninkrijk en heel verhaal tot leven. Ik kon alles ruiken en voelen. Het was alsof ik zelf middenin de wereld stond en met mijn eigen ogen kon zien hoe deze ademde. Het was alsof het verhaal een deel van mij werd terwijl ik de woorden tot me door liet dringen.
Ik dacht dat ik het verhaal dat ik las kende, dat ik wist hoe het af zou lopen. Ik wist het niet. Ik kende het verhaal niet en juist daarom, precies daarom, was het een betoverend mooi avontuur dat ik voor geen goud had willen missen.
Gastblog geschreven door Annette van Geloof
@Booksofhopeanddreams
Ik vind het altijd lastig om verhalenbundels met sterren te beoordelen. Net als met andere verhalenbundels die ik gelezen heb waren er ook in deze bundel verhalen die me heel erg aanspraken en verhalen waar ik persoonlijk een iets mindere band mee had.
Laat ik voorop stellen dat alle verhalen in deze bundel erg goed geschreven zijn. Daarnaast was het erg fijn om verhalen te lezen die zich overduidelijk in Nederland (of België) afspelen. Elk verhaal had zijn eigen charme en zonder uitzondering voelde ik bij elk verhaal het kerstgevoel bovenkomen.
Voor mij was er echter één verhaal dat met kop en schouders boven alle andere verhalen uitstak. Het verhaal “Mijn allerliefste” van Debora Elisabeth was qua opzet al een verhaal dat volledig in mijn straatje past. Zij slaagt erin om binnen een beperkt aantal woorden een hele invoelbare situatie te beschrijven. Daarnaast zijn de hoofdrolspelers enorm invoelbaar en tastbaar. De brieven die ze elkaar sturen zijn hartverscheurend, net als het bitterzoete einde dat het verhaal kent. Ik heb meer dan een paar tranen van mijn wang moeten vegen omdat ik er enorm door geraakt was.
Twee andere verhalen die ik in deze recensie graag wil benoemen, zonder de andere verhalen tekort te doen, zijn de verhalen van Marijke F. Jansen (Helse Heenreis), dat in mijn ogen een prachtig wending kent en daarnaast wondermooi geschreven is, en “Een wonder” van Anne Nikolai, wat heel goed in elkaar zat en me echt wist te raken.
Als je nog op zoek bent naar een heerlijk boek voor de koude winterdagen, dan is dit waarschijnlijk wel het soort boek dat je zocht! Ik kan me niet voorstellen dat er geen verhaal bij zit dat je aanspreekt!
Gastblog geschreven door Annette van Geloof
@Booksofhopeanddreams
justjaydie.com 