Maand: maart 2018

Recensie: Harry Potter en de Vuurbeker – J.K. Rowling

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Ik heb met mezelf afgesproken dat elke keer als er een nieuw boek uitkomt dat ik gewoon MOET hebben, ik het volgende deel van de twee series die ik nu aan het lezen ben mag kopen. Dus, toen afgelopen week de Nederlandse vertaling van Rijk der Stormen van Sarah J. Maas uitkwam, mocht ik deel vier van Harry Potter ook meenemen.

Zodra ik het boek wat ik op dat moment aan het lezen was uit had, ben ik begonnen en hoewel ik er minder snel doorheen vloog dan ik gehoopt had, heb ik wel weer met volle teugen van het verhaal genoten. Ik hou ervan hoe het verhaal langzaamaan groeit en dreigender wordt. Waar de eerste boeken nog echt kinderboeken waren, sijpelt nu langzaamaan de serieuze ondertoon van het overkoepelende verhaal door, zonder het avontuurlijke dat de eerste boeken zo kenmerkte te vergeten.

Voor het eerst heb ik een aantal traantjes gelaten en ik merk nu al dat ik heel erg benieuwd ben hoe het verder zal gaan in boek vijf. Welke nieuwe personages ga ik nu weer ontmoeten en tegenkomen? Wie staat aan de goede kant? Wie staat aan de duistere kant? Wat staat Harry Potter te wachten in zijn vijfde jaar? En wie heeft het dit keer op zijn leven gemunt?

Als ik mezelf aan mijn belofte kan houden, dan wordt het pas eind februari voor ik dat ga lezen. We zullen zien of ik dat volhoud, want het zijn behoorlijk verslavende boeken en ik wil dan ook dolgraag weten hoe het verdergaat EN afloopt!

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie: Harteloos – Marissa Meyer

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Ik ben altijd gefascineerd geweest door het idee wonderland, door het idee dat er ergens een wereld bestaat met een rokende rups op een paddestoel, waar je kan krimpen of groeien door iets te eten of te drinken, waar een gekke hoedenmaker theepartijtjes geeft en waar een wraakzuchtige hartenkoningin de witte rozen rood liet verven door pratende speelkaarten. Ik ben altijd gefascineerd geweest door een wereld waar onmogelijkheden mogelijk werden en onverjaardagen grootser gevierd werden dan verjaardagen.

Marissa Meyer neemt me in dit boek mee naar die wereld, naar die plek, naar hoe die eruit gezien heeft voor de hartenkoningin de scepter zwaaide, voor witte rozen verboden werden, voor er koppen rolden voor vergrijpen die daarmee op geen enkele manier in verhouding stonden. En ze doet dat op onnavolgbare wijze.

Het boek is een dikke pil, maar vanaf de eerste pagina zat ik vastgeplakt aan het verhaal. Toen ik het boek gisteravond, na 150 pagina’s, dichtsloeg bleef het naar me kijken. Het wilde dat ik het oppakte en dat ik verder las. En dat heb ik vandaag gedaan. De overige meer dan 350 pagina’s heb ik vandaag gelezen. En wat ongelooflijk jammer dat ik niet langer in Wonderland kon blijven.

Dit boek is betoverend bijzonder. Het bevat alle elementen die een goed boek moet bevatten. Romantiek, verraad, persoonlijke groei en ontwikkeling, dromen, wraak, en een dramatisch einde waarvan we allemaal al vanaf de eerste bladzijde weten dat het het gaat komen.

Ik denk dat ik nu een bookhangover heb. Sorry alvast aan het volgende boek dat ik ga proberen te lezen.

 

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/

Recensie: Library Kiss van Kasie West

Gepubliceerd op door justjaydienlEen reactie plaatsen

Dit is zo’n boek dat ik zelf in de boekwinkel niet uit de schappen had gepakt, maar wat toch op mijn pad gekomen is dankzij de bookbox van celebratebooks. Het stond al een tijdje hoog op mijn to be read list en gisteren heb ik het eindelijk opengeslagen.

Laat me beginnen met te zeggen dat het boek ongelooflijk lekker en makkelijk wegleest. Het is bijna in spreek- en denktaalgeschreven, waardoor alles heel natuurlijk voelt en je al vanaf het begin een goed beeld krijgt van Autumn, hoe ze zichzelf ziet en hoe ze zichzelf zou willen zien. Ze heeft echt haar eigen stem en daardoor voelt ze al heel snel heel realistisch aan en als iemand die je kent.

Ik voelde dan ook erg met haar mee toen ze steeds meer met haar emoties in de knoop kwam te zitten en ontdekte dat het verschil tussen wie ze probeerde te zijn en wie ze daadwerkelijk was toch wel erg groot was.

Maar, en dat is waarom ik het boek uiteindelijk toch maar 3 sterren (Wel 3,5 eigenlijk) geef, ik vind het zelf jammer dat de eerste helft van het verhaal echt maar de helft van het verhaal was. Wat mij betreft had dat veel langer mogen duren, omdat het heel interessant was om te zien hoe 2 mensen, vol van oordelen over elkaar, langzaam naar elkaar toe groeien, zich langzaam voor elkaar open stellen, langzaam hun vooroordelen laten varen. Wat mij betreft was dat al meer dan genoeg geweest om een heel boek mee te vullen en een verhaal rond te schrijven.

Het tweede deel van het boek was voor mij wat minder, alhoewel ik me nu ik dit opschrijf bedenk dat het wellicht ook komt door hoe Autumn zich voelt. Ondanks alles is ze veel rustiger en voelt ze zichzelf veel beter in de eerste helft, wat ook erg logisch is gezien de omstandigheden en de druk die er in de tweede helft van het verhaal op haar schouders wordt gegooid.

Ik vond het tweede deel van het verhaal en het hele proces van Autumn die alles moet uitzoeken, zichzelf moet uitzoeken, moet leren grenzen te stellen en voor zichzelf op te komen, wel heel interessant, maar het kon wat mij betreft gewoon niet opboksen tegen de eerste helft die wellicht in zijn eenvoud, 2 mensen opgesloten in een bibliotheek met weinig te eten en weinig te doen, gewoon wel echt bijzonder was.

Dus, 4 sterren voor de eerste helft, 3 sterren voor de tweede helft.

Gastblog geschreven door Annette van Geloof

@Booksofhopeanddreams

https://www.instagram.com/booksofhopeanddreams/